سیاهچاله‌ها
سیاهچاله محدوده‌ای در فضا است که جاذبه قوی آن همه چیز را به درون خود می‌کشد و هیچ چیزی، حتی نور، از نیروی گرانشی آن گریزی ندارد.
برخلاف آنچه نام سیاهچاله به ذهن متبادر می‌کند، سیاهچاله توخالی نیست و برعکس، توده بسیار متراکمی از جرمی عظیم در فضایی به نسبت کوچک است.
محدوده خارجی سیاهچاله که هر جرم و ذره‌ای در آن تنها تحت تاثیر سیاهچاله خواهد بود، "افق رویداد" نامیده می‌شود و فراتر از آن دیگر گریزی از نیروی گرانشی سیاهچاله نیست. این محدوده "نقطه‌ای بی‌بازگشت" است.
هاله درخشان سیاهچاله‌ها را احاطه کرده است که این هاله محصول گازهای برافروخته‌ای است که به درون سیاهچاله کشیده می‌شوند.
درخشش نور اطراف سیاهچاله از نور مجموع ستاره‌های کهکشان ام ٨٧ بیشتر است و به همین دلیل دیدن آن از زمین ممکن شده است.
لبه دایره سیاه، آنجایی که گازهای برافروخته وارد سیاهچاله می‌شوند، محدوده‌ای است که نیروی گرانشی یا جاذبه سیاهچاله در آن چنان شدید است که حتی نور را به درون خود می‌کشد و برای همین سیاه دیده می‌شود.
