دستور چنگیزخان مغول
چنگیزخان مغول در زمان خود دستورهای مخصوصی برای مردم تعیین کرده بود، از آن جمله این که هیچ کس نباید گوسفند یا سایر حیوانات را به وسیلهی کارد سر ببرد؛ بلکه باید گلوی او را بفشارد تا خفه شود. در همسایگی مرد مسلمانی یکی از مغولان ساکن بود و با این مسلمان دشمنی داشت. چون میدانست مسلمانان گوسفند را ذبح میکنند و هیچ گاه گوشت حیوانی که خفه شده نمیخورند. در جست و جو بود که روزی آن همسایهی مسلمان را در حال کشتن گوسفند ببیند تا شاید از این راه او را به هلاکت برساند. اتفاقاً یک روز همسایهی مسلمان گوسفندی را میان خانه میکشت، مغول از بالای پشت بام مشاهده کرده، فوراً چند نفر از رفقای خود را خبر کرد و آنها نیز او را در آن حا دیدند، از بام پایین آمدند و مسلمان را با کارد خون آلود و گوسفند کشته شده نزد چنگیز بردند و گفتند: این مرد با فرمان شما مخالفت کرده است. چنگیز پرسید: در کجا دیدید که گوسفند را میکشد؟
جواب دادند: میان خانهاش. پرسید: شما مگر در خانهی او بودید؟ مرد مغول گفت: ما از پشت بام، خانهی او را تماشا میکردیم. چنگیز گفت: دوباره ماجرا را شرح دهید. (منظور چنگیز این بود که در حضور اهل مجلس کاملاً اقرار کنند) آنها تفصیل مشاهدات خود را شرح دادند. آن گاه گفت: این مرد فرمان مرا اجرا کرده؛ زیرا دستور داده بودم کسی در کوچه یا خیابان این کار را نکند، نفوذ حکم من از خدا که بیشتر نیست چه بسیار اشخاصی هستند که پنهانی مرتکب معاصی میشوند و بر آنها حدی نیست؛ ولی تو (مرد مغولی) خلاف کردهای که به خانهی همسایهی خویش نگاه کردی.
آن گاه دستور داد دژخیم سر مرد مغولی را از بدن جدا کند تا بعد از این کسی به خانهی همسایهی خویش سرک نکشد!
منبع: پند تاریخ / 40